Het verhaal van de Dood van de Zoon
Mensenzoon, zo noemde hij zichzelf. Of Gods Zoon. Hij was anders. Ging om met uitschot, genas de zieken, sprak in raadselen en had een vreemde aantrekkingskracht op talloze mensen. Hij werd bejubeld en geëerd. Maar ook gehaat en verafschuwd door het establishment, omdat hij oude zekerheden op de schop gooide.
En zo werd hij verraden door een van zijn beste vrienden. Gearresteerd door de religieuze elite. Onderdeel gemaakt van een politiek spel. Verlaten door zijn vertrouwelingen. Geslagen, bespuugd, gegeseld, bespot. Om uiteindelijk door de menigte die hem eerder uitzinnig bejubeld had ter dood te worden veroordeeld. Hij eindigde tussen moordenaars aan een gruwelijk stuk menselijk martelvernuft: het kruis.
En in zijn proces leek het lelijkste van de wereld samen te komen. Corruptie, eigenbelang, lafheid, volkswoede, meeloperij, luiheid, drift, redeloosheid, onmenselijkheid: het kwam allemaal op hem neer. In die paar uur dat de Zoon werd gearresteerd, verhoord, veroordeeld en aan het kruis gehangen kwam alle lelijkheid van ons mensen aan het licht. Het resultaat: de dood van de Zoon.